To dlatego, że nikt nie rodzi się z gniewem. A kiedy umrzemy, dusza jest z tego uwolniona. Ale teraz, aby przejść dalej, musisz zrozumieć, dlaczego poczułeś to, co zrobiłeś i dlaczego już tego nie czujesz.
(That's because no one is born with anger. And when we die, the soul is freed from it. But now, here, in order to move on, you must understand why you felt what you did, and why you no longer feel it.)
W powieści Mitcha Alboma „Pięć osób, które spotykasz w niebie” narracja bada koncepcję gniewu jako ludzkiej emocji, która nie jest nieodłączna od urodzenia, sugerując, że można się go nauczyć i kształtować przez doświadczenia przez całe życie. Tekst kładzie nacisk na podróż polegającą na zrozumieniu emocji, zwłaszcza gniewu, aby ułatwić osobisty rozwój i uzdrowienie.
Kiedy życie dobiega końca, przekonanie, że dusza zostaje wyzwolona od gniewu, podkreśla przemijającą naturę takich uczuć. Nacisk kładziony jest na znaczenie refleksji nad przeszłymi emocjami, aby móc ruszyć dalej w życiu, podkreślając transformacyjne zrozumienie siebie i podstawowych przyczyn reakcji emocjonalnych.