Wydawało się, że czeka na cud, który uratuje go przed głębinami, do których osiągnęło jego życie i zabierze go do krainy snów.
(He seemed to be waiting for a miracle to save him from the depths his life had reached and take him to a land of dreams.)
Cytat odzwierciedla poczucie desperacji i tęsknoty za transformacją. Jednostka czuje się uwięziona w ponurej rzeczywistości, tęskniąc za niezwykłą zmianą, która może podnieść jego życie do miejsca pełnego nadziei i możliwości. To pragnienie cudu podkreśla głębokie niezadowolenie z jego obecnych okoliczności.
W „Początek i koniec” Naguiba Mahfouz ten sentyment podkreśla walkę między rozpaczą a nadzieją. Wewnętrzny konflikt bohatera ujawnia powszechne ludzkie pragnienie uniknięcia trudności i znalezienia spełnienia, sugerując, że nawet w najciemniejszych czasach marzenie o lepszej przyszłości utrzymuje się.