Jego bieg się skończył. Jego taniec się skończył. Co gorsza, z jakiegoś powodu, sposób, w jaki czuł się, że rzeczy też się skończyło. Wycofał się. Sprawy wydawały się głupie lub bezcelowe
(His running was over. His dancing was over. Worse, for some reason, the way he used to feel about things was over, too. He withdrew. Things seemed silly or pointless)
Bohater zastanawia się nad głębokim poczuciem straty i końca znaczących doświadczeń w swoim życiu. Uznaje, że radość, którą kiedyś czerpał z biegania i tańca, zniknęła, pozostawiając go odłączonym i wycofanym od otaczającego go świata. Ta zmiana głęboko wpływa na jego postrzeganie, dzięki czemu wszystko wydaje się trywialne i pozbawione celu.
Ten egzystencjalny kryzys prowadzi go do zrozumienia, że jego emocjonalny krajobraz zmienił się dramatycznie. Żywe uczucia, które używał do pielęgnowania, są teraz tylko wspomnieniami, przekształcając jego perspektywę na życie w pustkę i odłączenie.