Przez chwilę nawet poddałem się, zatrzymując się przy oknie pokoju, aby spojrzeć na światła i głębokie, oświetlone ulice. To forma śmierci, która tracą kontakt z miastem.
(I even gave up, for a while, stopping by the window of the room to look out at the lights and deep, illuminated streets. That's a form of dying, that losing contact with the city like that.)
W „Filipa K. Dicka„ We Can Can Build You ”narrator zastanawia się nad poczuciem odłączenia się od żywego życia na zewnątrz. Akt patrzenia na światła miasta symbolizuje głębszą walkę emocjonalną, w której narrator odczuwa poczucie rozpaczy. To odłączenie można interpretować jako metaforę utraty części siebie i wibracji, którą oferuje życie, podobne do formy umierania.
Ta głęboka obserwacja podkreśla, w jaki sposób izolacja może wpłynąć na postrzeganie świata. Utrata kontaktu z żywymi ulicami stanowi krytyczny moment w podróży postaci, podkreślając znaczenie zaangażowania w życie i otoczenie. Ostatecznie mówi o ludzkiej kondycji i naszej nieodłącznej potrzebie połączenia się ze światem otaczającym nas.