W „The Time Keeper” Mitcha Alboma postać wyraża przejmujący pogląd na złamanie, co wskazuje na głębsze zrozumienie niedoskonałości. Zapytany, dlaczego woli złamane rzeczy, ujawnia, że jego tożsamość jako Stwórca czyni go odpowiedzialnym za ich wady. Ta perspektywa podkreśla ideę, że nasze dzieła, podobnie jak my, są często naznaczone niedoskonałościami, które opowiadają wyjątkową historię.
Ten sentyment odzwierciedla szerszy temat w narracji, co sugeruje, że akceptacja złamania może prowadzić do większej liczby mądrość i współczucie. Obejmując nasze wady i wady innych, rozwijamy głębsze połączenie z otaczającym nas światem. Cytat ilustruje, w jaki sposób nasze doświadczenia i rzeczy, które wytwarzamy, mogą mieć ciężar emocjonalny i znaczenie, zachęcając do refleksji nad naturą stworzenia i akceptacji ludzkiej omylności.