Narrator zastanawia się nad chwilą z dzieciństwa, kiedy przesłuchał ojca o ich rodzinne dziedzictwo. Był ciekawy, ale nieświadomy złożoności genetyki i reprodukcji. Odpowiedź jego ojca, której wówczas nie mógł w pełni zrozumieć, zasugerował głęboką i humorystyczną linię związaną z jego biologicznym pochodzeniem.

Reakcja ojca humorystycznie łączy ich pochodzenie z „mikroskopowymi kijankami”, określając je jako dziedzictwo odporności i determinacji. To zabawne podejście do dziedzictwa podkreśla ideę, że każda osoba pochodzi ze spuścizny przetrwania, nadając ton zarówno dowcipu, jak i introspekcji w całej narracji.