Kilka tuzina razy w Indiach i w Nepalu poszedłem na szarlant na praktykę Chod. Kilka razy poszedłem do miejsca w pobliżu rzezi mięsnego, w którym tysiące kości bawołów wodnych ułożono wysoko w makabrycznych piramidach. Pewnej nocy, kiedy intonowałem, kości zaczęły się poruszać, poruszać i grzechotać. Nie sądziłem, że to duch lub demon, ale wyobrażałem sobie, że jakiś ogromny szczur lub wąż przeszedł przez ogromny stos. Muszę przyznać, że przestraszyłem się z rozumu, chociaż jakoś udało mi się śpiewać, modlić się i ćwiczyć ponurą medytację i wizualizację do świtu. Czy zawsze byłam szczęśliwa, kiedy ta noc się skończyła!
(I went to a charnel ground for the practice of Chod a few dozen times in India and in Nepal. Several times I went to a place near a meat slaughterhouse where thousands of water buffalo bones were piled high in macabre pyramids. One night as I was chanting, the bones began to shift, move, and rattle about. I didn't think it was a ghost or demon, but I did imagine that some kind of huge rat or snake was making its way through the immense pile. I must admit I was scared out of my wits, although I somehow managed to keep chanting, praying, and practicing the somber meditation and visualization until dawn. Was I ever happy when that night ended!)
Autor opowiada o swoich doświadczeniach praktykujących Chod w niesamowitych ustawieniach Indii i Nepalu, w tym wycieczka na teren w pobliżu rzeźni. Tam wysokie stosy kości Buffalo stworzyły nawiedzającą atmosferę, która przyczyniła się do niepokojącego doświadczenia medytacyjnego. Podczas jednej sesji intonowania kości zaczęły się zmieniać, wywołując strach u autora, gdy spekulowali na temat źródła ruchu. Pomimo strachu wytrwali w swojej duchowej praktyce przez całą noc.
Gdy Dawn zbliżał się, poczucie ulgi było...