W oczach wszystkich było puste spojrzenie strachu, a ich wesołość była również oszałamiająca.
(In the eyes of all of them was the hollow stare of fear, and there was hollowness in their merriment, too.)
Cytat odzwierciedla głęboką sprzeczność w bohaterach, w której zewnętrzne wyrażenia radości maskują podstawowy strach. Pomimo przedstawienia fasady szczęścia, ich prawdziwe uczucia ujawniają poczucie pustki, sugerując, że ich wesołość jest nieszczere lub wymuszone. Ta pusta radość wskazuje, że zmagają się z głębszymi problemami pod powierzchnią, generując złożoną atmosferę emocjonalną.
Ponadto koncepcja „pustego spojrzenia” oznacza, że bohaterowie stoją przed czymś przerażającym, co głęboko wpływa na ich psychikę. Strach, którego doświadczają, wydaje się przenikać swoje istnienie, pozostawiając ich niezdolnym do połączenia się z radością lub ze sobą. Ta dualność podkreśla główne napięcie w narracji, pokazując, jak strach może przyćmić nawet najbardziej radosne okazje.