Nie tak mówi mi prawnik; Ale jakie ludzkość, rozum i sprawiedliwość mówią mi, że powinienem zrobić Edmund Burke {1729–97}
(It is not what a lawyer tells me I may do; but what humanity, reason, and justice tell me I ought to do Edmund Burke {1729–97})
W „Faithless” Martiny Cole cytat przypisany Edmundowi Burke podkreśla konflikt między ograniczeniami prawnymi a obowiązkami moralnymi. Sugeruje to, że zwykłe przestrzeganie rady prawnika jest niewystarczające, jeśli zaprzecza zasadom ludzkości i sprawiedliwości. Zamiast tego jednostki powinny zastanawiać się nad tym, co jest odpowiednie etycznie i starać się podtrzymywać te standardy moralne w swoich decyzjach.
Ta perspektywa promuje ideę, że prawo powinno być kierowane przez poczucie rozumu i uczciwości, wzywając nas do priorytetu rozważań etycznych dotyczących zwykłych legalności. Wzmacnia pogląd, że prawdziwa sprawiedliwość wynika z zrozumienia naszych obowiązków wobec siebie jako ludzi, a nie wyłącznie przestrzegania zasad lub przepisów nałożonych przez system prawny.