W „żebrak” Naguib Mahfouz, bohater zmaga się głębokim poczuciem nędzy przypisywanym niespełnionym poszukiwaniu sens w życiu. Cytat sugeruje, że postać szuka racjonalnego rozwiązania lub ostatecznego równania do zrozumienia ich cierpienia, ale uznaje brak naukowej lub systematycznej ścieżki do gojenia. Odzwierciedla to walkę między pragnieniem jasności a złożonością ludzkiego doświadczenia.

Pojęcie poszukiwania „równania” oznacza tęsknotę za porządkiem i logiką w chaotycznym świecie. Jednak Mahfouz wskazuje, że prawdziwe zrozumienie może wymykać tych, którzy polegają wyłącznie na metodach empirycznych, podkreślając znaczenie eksploracji emocjonalnej i psychologicznej w przezwyciężeniu wewnętrznych zawirowań. Ostatecznie praca podkreśla misterne relacje między osobistym cierpieniem a poszukiwaniem samozadowolenia.