Żyj stabilnie. Nie pieprzyć się. Daj coś dziwnego szerokiego miejsca-w tym ludzi. To nie jest tego warte. Nauczyłem się tego na własnej skórze, poprzez brutalne nadmierne pobłażanie.
(Live steady. Don't fuck around. Give anything weird a wide berth--including people. It's not worth it. I learned this the hard way, through brutal overindulgence.)
W „Fear and Loathing on the Campaign Trail '72” Hunter S. Thompson podkreśla znaczenie utrzymania stałego kursu życia. Ostrzega przed zaangażowaniem się w wszystko lub kimkolwiek, kto wydaje się niekonwencjonalny lub kłopotliwy, radząc uniknąć tych rozrywek w celu zachowania samopoczucia. Jego doświadczenia, naznaczone nadmierną przeszkodą, nauczyły go, że takie pokusy mogą prowadzić do trudnych wyników.
Rada Thompsona odzwierciedla szersze zrozumienie potrzeby skupienia i ostrożności w nawigacji złożoności życia. Sugeruje, że ustalanie priorytetów stabilności i sterowanie chaosem mogą prowadzić do bardziej satysfakcjonującego istnienia, ponieważ ryzyko związane z nieregularnym zachowaniem często przewyższają wszelkie potencjalne nagrody.