Zagubiona miłość to wciąż miłość, Eddie. To wymaga innej formy, to wszystko. Nie widzisz ich uśmiechu ani przynieść im jedzenia, przecieraj włosy ani nie przenosić ich po parkiecie. Ale kiedy te zmysły osłabiają, inaczej się zwiększa. Pamięć. Pamięć staje się twoim partnerem. Pielęgnujesz to. Trzymasz to. Tańczysz z tym. Życie musi się skończyć, powiedziała. Miłość nie.
(Lost love is still love, Eddie. It takes a different form, that's all. You can't see their smile or bring them food or tousle their hair or move them around a dance floor. But when those senses weaken, another heightens. Memory. Memory becomes your partner. You nurture it. You hold it. You dance with it. Life has to end, she said. Love doesn't.)
Koncepcja utraconej miłości, jak pokazano w „Five Pięciu ludzi, których spotykasz w Niebie” Mitcha Alboma, odzwierciedla głęboki związek emocjonalny, który utrzymuje się nawet po zakończeniu związku. Postać Eddie dowiaduje się, że chociaż może już nie być w stanie doświadczyć fizycznych aspektów miłości, takich jak dzielenie się uśmiechami lub taniec, nadal może pielęgnować i trzymać wspomnienia. Te wspomnienia nabierają nowego znaczenia, stając się partnerem, którego pielęgnuje przez całe życie.
Ten pomysł podkreśla, że miłość wykracza poza obecność fizyczną i nadal istnieje w różnych formach. Cytat sugeruje, że chociaż życie może się skończyć, miłość przetrwa pamięć i sentyment, pozwalając nam utrzymać nasze cenione przy życiu w naszych sercach i umysłach. Tak więc, chociaż można smucić stratę, mogą również świętować trwały wpływ ich miłości.