W „Piątym ryzyku” Michael Lewis bada, w jaki sposób wydatki rządowe często odzwierciedlają interesy potężnych okręgów politycznych. Podkreśla paradoks, w którym republikańscy senatorowie, zwykle przeciwni wydatkom rządowym, wspierają znaczną pomoc finansową dla dużych producentów zboża. Wskazuje to na zmianę ich stanowiska, jeśli chodzi o wsparcie finansowe dla branż w ich stanach domowych, ujawniając złożoność motywacji politycznych.
Ta dynamiczna podkreśla, w jaki sposób finansowanie jest często ukierunkowane na osoby z wpływami politycznymi, co sugeruje, że polityka gospodarcza nie dotyczy wyłącznie odpowiedzialności fiskalnej, ale także o zaspokojenie wymagań kluczowych baz wyborców. Koncentracja na subsydiowaniu dużych firm rolniczych pokazuje przeplatanie władzy politycznej i podejmowania decyzji finansowych w systemach rządowych.