Cytat z „The Time Keeper” Mitcha Alboma sugeruje, że jednostki często nie doceniają własnych umiejętności i wpływów. Mądrość starego człowieka podkreśla powszechną ludzką tendencję do przeoczenia potencjalnego wpływu, jaki można wywierać na ich otoczenie i inne. Odzwierciedla temat odkrywania siebie, wzywając ludzi do rozpoznania i wykorzystania ich wrodzonych mocnych stron.

To pojęcie rezonuje głęboko w całej narracji, gdy postacie poruszają ich życie i zmagają się z ich wyborami. Mądrość przekazana przez starego człowieka służy jako przypomnienie, że prawdziwa moc leży w samoświadomości i zrozumieniu swoich działań, zachęcając czytelników do refleksji nad własnymi zdolnościami.