W książce „Being Brooke” Emmy Hart, narrator humorystycznie rozważa dziwactwa innej postaci, sugerując, że chociaż może mieć dziwne nawyki, takie jak zbieranie nosa, nadal posiada ujmującą jakość, która czyni go atrakcyjnym. Ta zabawna obserwacja służy podkreśleniu złożoności ludzkich zachowań i sposobu, w jaki często pomijamy niedoskonałości ze względu na urok.

Cytat odzwierciedla szerszy temat w opowieści o akceptowaniu ludzi takim, obejmującym wady i rozpoznawanie piękna w nieoczekiwanych miejscach. Dodaje beztroskiego akcent do narracji, zachęcając czytelników do spojrzenia poza wygląd powierzchni i docenianie głębszych cech, które sprawiają, że jednostki są wyjątkowe.