To nie jest instynkt zwierzęcy, który sprawia, że czujemy się niezadowoleni. Powiem ci, co to jest: najwyższe dążenie człowieka, potrzeba rozwoju i postępu ..., aby znaleźć nowe rzeczy ..., nowe horyzonty. Rozszerzać i pokonać nowe terytoria, nowe doświadczenia; rozumieć i żyć w stałej ewolucji. Odłożyć na bok rutynę i powtarzanie, złamać bezsensowną monotonię nawyku i iść naprzód, a nie zatrzymaj ...
(It is not an animal instinct that makes us feel dissatisfied. I will tell you what it is: the highest aspiration of man, the need to grow and progress..., to find new things..., new horizons. To expand and conquer new territories, new experiences; to understand and live in permanent evolution. To put aside routine and repetition, to break the senseless monotony of habit and move forward, and not stop...)
W „Słonecznej loterii” Philipa K. Dicka narracja zagłębia się w istotę ludzkiego niezadowolenia, podkreślając, że nie wynika z zwykłego instynktu, ale z głębokiego pragnienia rozwoju i ewolucji. Ten napęd napędza jednostki do poszukiwania nowych doświadczeń, uwolnienia się od monotonii i ciągłego rozszerzania swoich horyzontów. Dążenie do nowej wiedzy i potrzeba osobistego postępu podkreślają charakterystyczne cechy ludzkości.
Zamiast przyjmować stagnację egzystencji podyktowaną rutyną, przesłanie zachęca ludzi do przyjęcia zmiany i transformacji. To trwające poszukiwania wzrostu jest świadectwem naszej zdolności do poszukiwań i wrodzonej potrzeby zrozumienia świata w głębsze. Eksploracja tych tematów przez Dicka rezonuje z ludzkim doświadczeniem, przypominając nam o znaczeniu dążenia do więcej w życiu.