W powieści Filipa K. Dicka „Trzy stygmata Palmera Eldritch” postać Barney obserwuje wszechobecne poczucie stagnacji wśród otaczających go osób. Uważa, że ​​wszyscy są bezczynni, jakby sam czas się zatrzymał, pozostawiając ich w stanie egzystencjalnej otchłani. Pustka, którą postrzega, jest głębokim komentarzem do ludzkiej kondycji, podkreślając, w jaki sposób brak celu może mocno obciążać jednostki.

Ta linia przechwytuje chwilę introspekcji, odzwierciedlając ponurą atmosferę, która przenika tę historię. Pojęcie „pustego czasu” oznacza nie tylko brak działań, ale głębszy kryzys egzystencjalny. Z perspektywy Barneya Dick bada tematy znaczenia i walki jednostek o znalezienie znaczenia w świecie, który często wydaje się pozbawiony kierunku.