W „Trzech stygmatach Palmera Eldritch” Philipa K. Dicka wyraża głębokie zrozumienie, w jaki sposób ludzie radzą sobie ze swoim życiem w ograniczony sposób. Zauważa, że ​​jednostki często koncentrują się na bezpośrednim teraźniejszości, zarządzając ich istnieniem w krótkich seriach, niezależnie od tego, czy nie może się doczekać obiadu, czy przed snem. Ta perspektywa podkreśla ograniczony zakres, w którym postrzegają swoje doświadczenia, podkreślając przetrwanie w trakcie długoterminowego planowania.

Ta refleksja ujawnia głębszy wgląd w ludzkie zachowanie pod przymusem, sugerując, że w obliczu przytłaczających okoliczności ludzie mogą wycofać się do prostych, możliwych do opanowania zadań. Te skończone przerwy i małe przyjemności służą jako ucieczki, oferując krótkie wytchnienie z bardziej złożonej i niepewnej rzeczywistości. Słowa Regana obejmują walkę o utrzymanie poczucia normalności wśród chaosu, ilustrując wspólny temat troski egzystencjalnej w pracy Dicka.