Nikt nie był na to gotowy i nikt nie mógł go teraz zrozumieć, gdy tak się dzieje. Ale jakoś ustalono, że odtąd demokracja, być może przez kilka wieków, działałaby przez nowy instrument. Suwerenność państw umierała, zarówno na północ, jak i na południe, a wraz z tym było starożytne przekonanie, że rząd, który rządzi najmniej, jest rząd, który rządzi najlepiej.
(Nobody was ready for it, and nobody could quite understand it now that it was happening. But somehow it was being determined that democracy henceforth, perhaps for some centuries to come, would operate through a new instrument. Sovereignty of the states was dying, North as well as South, and going with it was the ancient belief that the government which governs least is the government which governs best.)
Pojawienie się nowej rzeczywistości politycznej było dla wielu nieoczekiwane i mylące. W miarę ewolucji demokracji zaczęła polegać na różnych mechanizmach, powodując zmianę w tradycyjnym zrozumieniu suwerenności państwa. Ta transformacja wpłynęła zarówno na północ, jak i południe, sugerując znaczącą zmianę, która trwałaby przez pokolenia.
Ponadto, od dawna przekonanie, że preferowany jest minimalny rząd. W miarę zmniejszania się suwerenności stały się podstawowe poglądy na temat zarządzania. Implikacja była jasna: przyszłość demokracji zmierzała w kierunku bardziej zaangażowanego podejścia rządowego, kontrastując z perspektywą historyczną.