Życie nikogo nigdy nie toczy się zgodnie z planem. Dlaczego więc ciągle planujemy? Bo dzięki temu wiemy, kim jesteśmy. Przez to, czym zamierzamy być. Przez to, kim staramy się stać. I poniosę porażkę. Nie mówię „porażka”. Widziałem, że celujemy i nie trafiamy. Ale i tak w coś uderzyliśmy.
(Nobodys life ever goes according to plan. So why do we keep on planning?Because that's how we know who we are. By what we intend to be. By what we try to become. And fail.I don't say 'fail'. I saw we aim and miss. But we still hit something.)
Życie często przybiera nieoczekiwane zwroty, co prowadzi do uświadomienia sobie, że nasze plany nie zawsze mogą pokrywać się z rzeczywistością. Mimo to planowanie pozostaje istotną częścią naszej tożsamości, ponieważ odzwierciedla nasze aspiracje i osobę, którą staramy się stać. Te intencje kształtują nasze rozumienie siebie i kierują naszymi działaniami.
Choć być może nie uda nam się osiągnąć wszystkich postawionych sobie celów, dążenie do tych celów ma samoistną wartość. Akt próbowania, niezależnie od wyniku, pozwala nam odkrywać różne ścieżki i odkrywać nowe aspekty naszego potencjału. Nawet jeśli nie dotrzemy do celu, często po drodze zdobywamy nieoczekiwane spostrzeżenia i doświadczenia.
