Nie wszyscy umieram. 1 nie powinien w ogóle dnia. HORACE {65 BC-8 BC}
(I don't everyone die. 1 shall not altogether day. Horace {65 BC-8 BC})
W swojej książce „Close” Martina Cole bada złożoność życia i śmierci poprzez obiektyw ludzkich emocji i relacji. Jedną z przejmujących refleksji jest cytat przypisujący sentyment „Nie chcę, aby wszyscy umarli” obok myśli, że „nie umarłam”, co podkreśla pragnienie połączenia i wpływu śmiertelności na nasze życie. Słowa te rezonują z powszechnym strachem przed utratą i nadzieją na trwałe dziedzictwo, sugerując, że chociaż jednostki mogą umrzeć, ich wspomnienia i wpływy mogą się utrzymywać. Cytat ucieleśnia głęboką prawdę o ludzkim doświadczeniu: walce z nieuchronnością śmierci. Odzwierciedla tęsknotę za ciągłością i połączeniem, podkreślając, że chociaż życie jest przejściowe, esencja tych, których kochamy, może żyć w naszych sercach i wspomnieniach. Pismo Cole'a zmusza czytelników do rozważania delikatnej równowagi między cechowaniem życia a jego nieuniknionym wnioskiem, zachęcając nas do doceniania naszych relacji i spuścizny, które tworzymy.