W książce „The Five People You Meet in Heaven” Mitch Albom postać Marguerite zastanawia się nad naturą snów i ich znaczenia dla własnego raju. Sugeruje, że podczas życia na ziemi sny mogą ukształtować wizję nieba jednostki, zapewniając nadzieję i inspirację dla życia pozagrobowego. Jednak w dziedzinie nieba potrzeba marzeń rozprasza się, gdy rzeczywistość wykracza poza ograniczenia i pragnienia doświadczone w życiu.

Ta perspektywa zaprasza czytelników do kontemplowania związku między snami a rzeczywistością, podkreślając, że w niebie przewyższa to, co można sobie wyobrazić podczas ich ziemskiej egzystencji. Wgląd Marguerite oznacza przejście od tęsknoty i aspiracji do doświadczenia całkowitej kompletności, w którym sny, które kiedyś prowadziły życie, tracą znaczenie w obliczu spełnionego przeznaczenia.