W „The Time Keeper” Mitcha Alboma maluje nostalgiczny obraz kochanków oddzielonych dystansem, dzieląc intymne momenty pod blaskiem świec. Ostrożnie komponują listy na pergaminie, wybierając swoje słowa w celu zapewnienia, że ​​ich uczucia będą wieczne. Każdy wieczór spędzony razem na myśli odzwierciedla głębię ich związku, podkreślając wysiłek podjęty w celu utrzymania ich związku pomimo mil między nimi.

Akt wysyłania listu symbolizuje ich zaangażowanie, wpisując nazwę i adres, zapieczętowując swoje emocje woskiem i pierścieniem sygnetu. Ten rytuał oznacza nie tylko ich miłość, ale także ponadczasowość ich więzi, gdy przekształcają ulotne momenty w trwałe wspomnienia przez namacalny list. Albom oddaje esencję miłości, która przekracza czas i odległość, podkreślając piękno szczerej komunikacji.