Tylko Bóg może napisać koniec twojej historii. Bog zostawił mnie w spokoju, powiedział Dor. Stary człowiek potrząsnął głową. Nigdy nie byłeś sam.
(Only God can write the end of your story.God has left me alone, Dor said.The old man shook his head. You were never alone.)
W „The Time Keeper” Mitcha Alboma temat boskiej obecności i wskazówek jest podkreślany przez koncepcję, że tylko Bóg ma uprawnienia do ustalenia narracji życiowej. Bohater, Dor, czuje się porzucony i odizolowany, wierząc, że jest sam w swoich zmaganiach. Ta refleksja podkreśla ludzką tendencję do poczucia się w trudnych czasach.
Starsza postać stanowi kluczową perspektywę, uspokajając Dor, że nigdy nie był naprawdę sam. Ta wymiana symbolizuje ideę, że nawet w naszych najciemniejszych momentach w grze istnieje większy system wsparcia duchowego. Przesłanie podkreśla znaczenie wiary i przekonanie, że Bóg jest stale zaangażowany w nasze życie, kierując nasze historie, nawet gdy czujemy się odłączeni.