Tylko wtedy, gdy pijesz z rzeki ciszy, rzeczywiście zaśpiewasz. A kiedy dotrzesz do góry, zaczniecie się wspinać. A kiedy Ziemia będzie ubiegać się o kończyny, to naprawdę tańczysz.
(Only when you drink from the river of silence, shall you indeed sing. And, when you have reached the mountaintop, then you shall begin to climb. And, when the earth shall claim your limbs, then shall you truly dance.)
W „Córkach księżniczki Sultany” Jean Sasson bada podróż w kierunku samopoznania i znaczenie introspekcji. Cytat podkreśla, że prawdziwe zrozumienie i ekspresja pochodzą z chwil ciszy i refleksji. Sugeruje, że zanim ktoś będzie mógł celebrować życie lub podzielić się swoim głosem, musi najpierw połączyć się ze swoimi najskrytszymi myślami i uczuciami, co przypomina picie ze spokojnej rzeki.
Co więcej, cytat podkreśla ideę, że rozwój osobisty to ciągła podróż. Osiągnięcie szczytu lub znaczącego momentu w życiu to dopiero początek głębszych poszukiwań. W miarę jak ktoś robi postępy i ostatecznie staje w obliczu śmiertelności, zdolność do przyjmowania życia i wyrażania radości staje się jeszcze głębsza. Ta perspektywa zachęca czytelników do kontemplacji własnych dróg do spełnienia i tańca samego życia.