własna niezależna wystawa, Marketing IT jako amerykański salon des Refusés. W lutym 1908 r. Ośmiu malarzy zaprezentowało swoją pracę w Galeriach Makbetów. Osiem, jak krytyk James Huneker ochrzcił je, to Henri, Sloan, Glackens, Luks i Shinn-Philadelphia Five-i trzy inne, stylistycznie różne, ale równie zdeterminowane, aby otworzyć ograniczające praktyki NAD: Symbolista Arthur B. Davies {, który był dobrze przewieziony w bogate kolekcjonerskie kręgi kolekcjonerskie}. Prendergast. {Davies i Lawson byli jednym z blackballed w 1907 r.}
(own independent exhibition, marketing it as an American Salon des Refusés. In February 1908 eight painters showcased their work at the Macbeth Galleries. The Eight, as critic James Huneker baptized them, included Henri, Sloan, Glackens, Luks, and Shinn-the Philadelphia Five-and three others, stylistically different but equally determined to crack open NAD's restrictive practices: symbolist Arthur B. Davies {who was well wired into wealthy New York collector circles}, Impressionist/realist Ernest Lawson, and Postimpressionist Maurice Prendergast. {Davies and Lawson had been among the blackballed in 1907.})
W lutym 1908 r. W Galeriach Makbetów odbyła się godna uwagi wystawa, w której uwierzyli ośmiu artystów, którzy starali się zakwestionować konwencjonalne standardy artystyczne swoich czasów. Znana jako „The Eight”, grupa ta obejmowała wybitne postacie, takie jak Henri, Sloan, Glackens, Luks i Shinn, wspólnie nazywała Filadelfii Five, wraz z trzema innymi różnorodnymi artystami. Chcieli odzwierciedlać ich pragnienie twórczej wolności i ekspresji, które utrudniały restrykcyjne praktyki National Academy of Design.
Wystawa była sprzedawana jako amerykańska wersja Salon des Refusés, zwracając uwagę na odważne odrzucenie tradycyjnej estetyki. Wśród artystów byli Arthur B. Davies, ściśle związany z zamożnymi kolekcjonerami sztuki, a także z innymi znaczącymi postaciami, takimi jak Ernest Lawson i Maurice Prendergast, obaj spotkały się z wykluczeniem z wystaw z poprzedniego roku. Ich różnorodne wpływy i techniki symbolizowały zmianę w scenie artystycznej w Nowym Jorku, naciskając na ograniczenia nałożone przez ustalone instytucje.
