W książce „Pięć osób, które spotykasz w niebie” Mitcha Albom, autor bada głęboki wpływ, jaki rodzice wywierają na życie swoich dzieci. Ilustruje, w jaki sposób doświadczenia i działania rodziców mogą pozostawić trwałe oceny młodzieży, porównując je z delikatnym szkłem, które pochłania każdy dotyk. Ta metafora podkreśla zarówno podatność dzieci, jak i odpowiedzialność rodziców za kształtowanie ich przyszłości.
Albom przyznaje, że chociaż niektórzy rodzice mogą przypadkowo powodować drobne niedoskonałości, inni mogą powodować bardziej znaczące szkody, pozostawiając dzieci z bliznami na całe życie. Pojęcie dzieciństwa roztrzaskane na nieodwracalne utwory sugeruje, że wpływ rodziców może mieć niszczycielskie skutki, podkreślając znaczenie wychowania i uważnych interakcji w rozwoju dziecka.