W życiu rodzice mają mocno trzymanie się swoich dzieci, ale w miarę rozwoju dzieci uważają, że konieczne jest oderwanie się, aby stworzyć własną tożsamość. Zaczynają priorytetowo traktować własne osiągnięcia i kamienie milowe, często przyćmiając zatwierdzenie, których kiedyś szukali od rodziców. Ten naturalny postęp oznacza przejście od zależności dzieciństwa do niezależności dorosłych.
Jednak w miarę upływu czasu wiele osób zdaje sobie sprawę, że ich własne sukcesy opierają się na poświęceniu i opowieściach ich rodziców. Wspomnienia i wysiłki ich matek i ojców stanowią fundament własnych podróży, podobnie jak warstwy kamieni spoczywających pod powierzchnią rzeki. Ostatecznie ta refleksja przynosi głębsze zrozumienie splecionej natury ich życia, podkreślając głęboki związek między pokoleniami.