W „Lions of Lucerne” Brada Thora autor krytykuje taktykę stosowane przez grupy ekstremistyczne na Bliskim Wschodzie, w tym organizację Abu Nidal. Podkreśla, że ​​grupy te polegają na niedyskryminacyjnej przemocy i terroru, a nie strategicznych konfrontacjach twarzą w twarz. Ich metody obejmują ataki w przestrzeniach publicznych, takie jak rynki i kluby nocne, które charakteryzuje jako tchórzliwy i nieskuteczny pod względem prawdziwej odwagi lub sprytnej. Perspektywa

Thora sugeruje, że grupy te mają tendencję do uciekania się do brutalnych, masowych ataków, zamiast angażować się w bezpośrednią walkę. Sugeruje brak inteligencji taktycznej wśród tych grup, argumentując, że ich poleganie na zaskoczeniu i zniszczeniu wskazuje na podstawową słabość. Ogólnie rzecz biorąc, przedstawienie rodzi pytania o charakter ich strategii operacyjnych i psychologicznych profili ich członków.