Ludzie zawsze obwiniają swoje okoliczności za to, czym są. Nie wierzę w okoliczności. Ludzie, którzy zajmują się tym światem, to ludzie, którzy wstają i szukają pożądanych okoliczności, a jeśli nie mogą ich znaleźć, zrób ich.
(People are always blaming their circumstances for what they are. I don't believe in circumstances. The people who get on in this world are the people who get up and look for the circumstances they want, and if they can't find them, make them.)
George Bernard Shaw w swojej sztuce „Pani Warren's zawód” podkreśla osobistą odpowiedzialność i agencję w kształtowaniu życia. Krytykuje tendencję jednostek do przypisywania ich awarii lub ograniczeń okoliczności zewnętrznej, twierdząc, że takie myślenie utrudniają postęp i sukces. Zamiast tego Shaw mistrzy tych, którzy aktywnie realizują swoje pragnienia i aspiracje, nalegając, aby tworzyli własne pozytywne warunki, zamiast czekać, aż się pojawią.
To przesłanie podkreśla znaczenie inicjatywy i odporności w obliczu przeciwności losu. Zamiast rezygnować z losu, Shaw sugeruje, że jednostki powinny proaktywnie szukać możliwości, których pragną. Jeśli te możliwości nie są łatwo dostępne, na nich spoczywa ciężar, aby stworzyć nowe ścieżki i rozwinąć okoliczności, które umożliwią ich sukces. Ta potężna perspektywa zachęca do myślenia skoncentrowanego na samostanowieniu i zaradności.