Sama rzeczywistość jest zbyt pokręcona.
(Reality itself is too twisted.)
W „Fear and Loathing at Rolling Stone” Hunter S. Thompson bada chaotyczną naturę rzeczywistości poprzez soczewkę dziennikarstwa Gonzo. Zanurzy się w szaleństwie amerykańskiego krajobrazu kulturowego w latach 70., uchwycając absurdalność i sprzeczności społeczeństwa. Jego niekonwencjonalny styl i ostry dowcip podkreślają surrealistyczne aspekty życia, ujawniając, w jaki sposób percepcja może być zniekształcona przez wpływy zewnętrzne i osobiste doświadczenia.
Stwierdzenie „sama rzeczywistość jest zbyt pokręcona”, obejmuje pogląd Thompsona, że prawda jest często zasłonięta warstwami złożoności i zamieszania. Pomysł ten rezonuje w całej swojej pracy, sugerując, że na to, na co postrzegamy jako rzeczywistość, może mieć duży wpływ nasze interpretacje i burzliwy świat wokół nas. Poprzez ten obiektyw Thompson wzywa czytelników do kwestionowania ich zrozumienia prawdy i konfrontacji z dziwną naturą egzystencji.