Religia wyjaśnia, czego człowiek nie może wyjaśnić. Ale kiedy widzę coś przed oczami, a moja religia przyspiesza mnie, że się mylę, że wcale tego nie widzę. . . Nie, w końcu mogę już nie być kwakrem.
(Religion explains what man cannot explain. But when I see something before my eyes, and my religion hastens to assure me that I am mistaken, that I do not see it at all . . . No, I may no longer be a Quaker, after all.)
Cytat odzwierciedla napięcie między wiarą a obserwacją, podkreślając, w jaki sposób religia często próbuje interpretować tajemnice ludzkiej egzystencji. Mówca uznaje ograniczającą naturę interpretacji religijnych w obliczu niezaprzeczalnych prawd widzianych w rzeczywistości. Konflikt ten prowadzi do osobistego kryzysu w przekonaniu, sugerując, że przestrzeganie ścisłego punktu widzenia religijnego może ślepić na dowody faktyczne.
W ten sposób podróż jednostki rodzi pytania o tożsamość i wiarę. Oświadczenie o tym, że nie jest kwakierem, oznacza walkę z tożsamością grupową, ponieważ jednostka zmaga się z wyzwaniem pogodzenia osobistego spostrzeżeń z naukami komunalnymi. Ostatecznie sugeruje to możliwe przejście od sztywnej wiary na bardziej osobiste zrozumienie prawdy.