W życiu ofiara jest nieuniknioną i integralną częścią naszych doświadczeń. Zamiast żałować tych chwil, powinniśmy aspirować do przyjęcia ich jako możliwości wzrostu i połączenia. Ofiara nie oznacza straty; Zamiast tego często jest to potężny akt dawania i dzielenia się, który wzbogaca zarówno dawcę, jak i odbiorcę.

Kiedy porzucimy coś, co pielęgnujemy, możemy stwierdzić, że nie tracimy, ale raczej przekazujemy komuś, kto może tego potrzebować. Ta perspektywa zachęca nas do postrzegania poświęceń jako znaczącego wkładu w życie innych, wzmacniając więzi ludzkości i współczucie, które łączą nas wszystkich.