Niektóre z najlepszych przedstawień, jakie widziałem w Eternal Heaven, znajdują się w książkach dla dzieci. Dlaczego? Ponieważ przedstawiają ziemskie sceny, z zwierzętami i ludźmi bawiącymi się oraz radosnymi zajęciami. Z drugiej strony książki dla dorosłych często starają się być filozoficzne, głębokie, eteryczne i nieziemskie. Ale ten rodzaj nieba jest dokładnie tym, czego Biblia nie przedstawia jako miejsce, w którym będziemy żyć wiecznie. John
(Some of the best portrayals I've seen of the eternal Heaven are in children's books. Why? Because they depict earthly scenes, with animals and people playing, and joyful activities. The books for adults, on the other hand, often try to be philosophical, profound, ethereal, and otherworldly. But that kind of Heaven is precisely what the Bible doesn't portray as the place where we'll live forever. John)
Literatura dziecięca często oddaje esencję nieba w sposób powiązany, prezentując sceny pełne radości, zabawy oraz niewinności zwierząt i ludzi cieszących się razem. Te przedstawienia rezonują z czytelnikami, ponieważ są oparte na znanych, ziemskich doświadczeniach, które podkreślają szczęście i połączenie.
Natomiast książki skierowane do dorosłych zbliżają się do koncepcji nieba z bardziej filozoficznym lub abstrakcyjnym soczewką, przedstawiając ją w sposób często odległy i nieziemski. Jednak ta perspektywa odbiega od interpretacji biblijnych, które sugerują niebo, które bardziej dotyczy wspólnoty, radości i spełnienia niż eterycznych koncepcji. Dzieło Randy Alcorn, „Niebo”, odzwierciedla to zrozumienie, sugerując niebo, które bardziej pasuje do radosnych, ziemskich scen widzianych w literaturze dziecięcej.