Ktoś, kto żyje zawsze z harmonogramem samolotu w szufladzie, żyje w nieco innym kalendarzu.
(Someone who lives always with a plane schedule in the drawer lives on a slightly different calendar.)
W swojej pracy „Goodbye to All This” Joan Didion bada koncepcję życia zgodnie z planowanymi harmonogramami w porównaniu do spontaniczności. Cytat odzwierciedla pogląd, że osoby, które nieustannie planują z wyprzedzeniem, często postrzegają czas i życie inaczej niż te, które żyją swobodniej. To ustrukturyzowane podejście może prowadzić do odłączenia się od teraźniejszości, ponieważ priorytetują przyszłe wydarzenia nad bezpośrednimi doświadczeniami.
Oświadczenie Didion zachęca czytelników do rozważenia wpływu sztywnego planowania na osobiste doświadczenia i relacje. Sugeruje to, że chociaż posiadanie harmonogramu może zapewnić strukturę, może również hamować zdolność do pełnego zaangażowania w nieprzewidywalność życia i spontaniczność. Ostatecznie cytat stanowi przypomnienie równowagi między planowaniem a życiem w tej chwili.
