W „The Bone Clocks” Davida Mitchella cykliczność pór roku jest przedstawiana jako metafora różnych faz życia. Wiosna symbolizuje odnowę i wzrost, przynosząc nowe możliwości i świeże początki. Lato reprezentuje szczyt życia, podczas którego mnożą się doświadczenia i osiągnięcia, reprezentując pełnię istnienia.

Gdy nadchodzi jesień, oznacza to czas refleksji i zmian, podczas którego obfitość lata zaczyna słabnąć, a rzeczy zostają zrzucone lub zabrane. Wreszcie zima wprowadza poczucie podziału i bezruchu, oznaczając koniec cykli i kontemplację tego, co minęło. Wszystkie te sezonowe zmiany odzwierciedlają złożoność i rytmy ludzkich doświadczeń przez całe życie.