Odrodzony przez wyższą klasę Wood zdobył wsparcie ze strony zorganizowanych pracowników. Ira B. Davis potępił renegadów Demokratycznych Wall Street, zauważając, że nikt nie sprzeciwił się, gdy rząd stanowy ratował banki: najwyraźniej to, co było w nich cnotliwe, było przestępstwem w burmistrzu lub robotnicy.
(Spurned by the upper class, Wood garnered support from the organized workers. Ira B. Davis denounced the Wall Street Democratic renegades, noting that none had objected when the state government bailed out the banks: apparently what was virtuous in them was a crime in Mayor Wood or the workingmen.)
W „Gotham: A History of New York City to 1898” Mike Wallace ilustruje, w jaki sposób burmistrz Wood został odrzucony przez elitarną klasę, ale zyskał silną fanów wśród zorganizowanych robotników. To wsparcie wynikało z wspólnego niezadowolenia z radzenia sobie z problemami gospodarczymi przez zamożnych, szczególnie w czasach kryzysu.
Ira B. Davis skrytykowała hipokryzję wyższej klasy i frakcji demokratycznej, wskazując na ciszę podczas wsparcia finansowego państwa dla banków, podczas gdy karali Wood i klasę robotniczą w celu podobnych działań. Ten podwójny standard podkreślił moralne sprzeczności w tym, jak społeczeństwo postrzegało klasę wyższą w porównaniu z reakcjami klasy robotniczej na stres ekonomiczny.
