Naguib Mahfouza podkreśla ulotną naturę życia i zachęca ludzi do delektowania się swoimi doświadczeniami. Sugeruje to, że każda chwila ma swoje znaczenie i że należy docenić to, co mają, zanim się ześlizgnie. Chodzi o to, aby w pełni żyć w teraźniejszości, ponieważ obecny moment może być ostatnią okazją, aby się nim cieszyć. Odzwierciedla to świadomość nietrwałości życia i znaczenia wdzięczności.
Mądrość w tym stwierdzeniu podkreśla wspólny temat pracy Mahfouza: wartość czasu i nieuchronność zmian. Uznając, że momenty są przejściowe, czytelnicy są skoncentrowani na ich związkach i otaczającym ich świecie. Służy jako przypomnienie o pielęgnowaniu wspomnień i przyjmowania życia, jako odejścia od każdej sytuacji, zarówno radosnej, jak i bolesnej, jest integralną częścią ludzkiego doświadczenia.