Telewizja to nie prawdziwe życie. W prawdziwym życiu ludzie faktycznie muszą opuścić kawiarnię i iść do pracy.
(Television is NOT real life. In real life people actually have to leave the coffee shop and go to jobs.)
W swojej książce „Dumning Down Our Kids” Charles J. Sykes podkreśla rozróżnienie między sfabrykowanymi scenariuszami często przedstawionymi w programach telewizyjnych i faktycznych doświadczeniach życiowych. Wskazuje, że chociaż telewizja zapewnia rozrywkę, nie odzwierciedla obowiązków i rzeczywistości, z którymi ludzie stoją codziennie. Humor i wygoda telewizji często maskują wysiłek potrzebny w miejscu pracy i życie poza ekranem.
Sykes zachęca czytelników do uznania, że przedstawienie życia w telewizji może prowadzić do nieporozumień na temat sukcesu i etyki pracy. Podkreśla, w jaki sposób jednostki muszą angażować się w rzeczywiste zajęcia, takie jak pozostawienie kawiarni w celu wypełnienia swoich obowiązków zawodowych, przypominając nam, że życie wymaga namacalnego wysiłku i zaangażowania, który często jest pomijany w reprezentacjach medialnych.