To trochę tak, jak robię, powiedziała. Była skromna o tym, co zrobiła. To, co zrobiła, sprawiło, że ludzie są komfortowo, gdy ich zabiła.
(That is kind of like what I do, she said. She was demure about what she did. What she did was make people comfortable while she killed them.)
W książce Kurta Vonnegut Jr. „2BR02B” bohater zastanawia się nad swoim niepokojącym zawodem. Ilustruje paradoksalną rolę, w której jej podstawowe zadanie polega na tym, aby jednostki poczuli się swobodnie, nawet gdy realizuje ich śmierć. To zestawienie podkreśla ironię i złożoność jej postaci, ujawniając mieszankę współczucia i okrucieństwa.
Cytat podkreśla mrożący mrożący czas komentarz do norm społecznych otaczających śmierć i eutanazję. Poprawia czytelników do rozważenia moralności ułatwiania pokoju w obliczu śmiertelności, sugerując, że komfort i przemoc mogą współistnieć w nieoczekiwany sposób. Ta dualność służy jako kluczowy temat w pracy Vonnegut, prowokując o etyce życia i śmierci.