Autor David Mitchell zastanawia się nad negatywnymi konsekwencjami prywatyzacji British Rail, która doprowadziła do fragmentacji systemu kolejowego charakteryzującego się wysokimi opłatami i nieodpowiednią obsługą. Sugeruje, że początkowy humor otaczający stan sieci kolejowej osłabł, zastąpiony rozczarowaniem i frustracją opinii publicznej.

Ta przemiana, porównana do niewłaściwego incydentu z pijanym wujkiem, podkreśla, jak zabawna niegdyś opowieść o upadku British Rail stała się poważną sprawą. Zależność od finansowania podatników w połączeniu z brakiem poprawy jakości usług przyczyniła się do ponurego postrzegania systemu kolei przez społeczeństwo.