Uszy były duże, płonące do przodu, oczy nietypowe, w których uczeń unosił się jak błyszczący klejnot, zmieniając kolor z przesunięciami światła: obsydian, szmaragd, rubin, opal, ametyst, diament.
(The ears were large, flaring forward, the eyes limpid amber, in which the pupil floated like a glittering jewel, changing color with shifts of the light: obsidian, emerald, ruby, opal, amethyst, diamond.)
W „Ghost of Chance” William S. Burroughs opisuje postać o charakterystycznych cechach, podkreślając duże uszy, które wybuchają naprzód i urzekające bursztynowe oczy. Te oczy nie są statyczne; Zawierają uczeń, który błyszczy jak cenny klejnot, zmieniając kolory w odpowiedzi na światło, prezentując odcienie takie jak obsydian, szmaragd i rubin. To żywe obrazy podkreślają nieziemską obecność i wyjątkowość postaci.
Kontrast między atrybutami fizycznymi a hipnotyzującymi właściwościami oczu tworzy intrygujące wizualne. Zmieniające się kolory ucznia symbolizują transformację i złożoność, wciągając czytelnika w głębsze zrozumienie postaci. Burroughs po mistrzowsku używa tych opisów, aby wywołać zarówno fascynację, jak i poczucie tajemnicy, zachęcając czytelników do dalszego zbadania narracji.