emocjonalna reakcja postaci na zobaczenie książek przypomina jej fizyczny głód żywności po długim dniu roboczym. To porównanie podkreśla głęboką tęsknotę za wiedzą, a komfort, jaki zapewnia książki, podobnie jak odżywczy posiłek przywraca energię. Podkreśla ideę, że zaangażowanie intelektualne jest równie ważne dla jej dobrego samopoczucia, jak jedzenie dla jej zdrowia fizycznego.

Dzięki tej metafory autorka ilustruje głęboki związek między duchem postaci a jej potrzebą utrzymania literackiego. Sugeruje to, że jej poszukiwanie zrozumienia i wglądu nadaje jej cel życiowy, podobnie jak w przypadku, w jaki sposób pokarm napędza jej ciało. Podkreśla to znaczenie spełnienia fizycznego i intelektualnego w ludzkim doświadczeniu.