Winni, zastanawiał się, gdy jechał pośród ciężkiego ruchu późnego popołudniowego tak ostrożnie, jak to możliwe, może uciec, gdy nikt nie ściga się
(The guilty, he reflected as he drove amid the heavy late-afternoon traffic as carefully as possible, may flee when no one pursues-he)
W „Skaneru mrocznie” Philipa K. Dicka, bohater przejeżdża przez zatłoczony pejzaż miejski, odzwierciedlając naturę winy i unikania. Rozważa, w jaki sposób ci, którzy popełnili krzywdy, mogą uniknąć wykrywania i odpowiedzialności, czasami czując się wolny nawet bez bezpośredniego dążenia. Ta myśl ujawnia psychologiczne zamieszanie, które często towarzyszą winy i zachowania, które z niej wynikają.
Narracja dotyczy tematów tożsamości i nadzoru, podkreślając wewnętrzne konflikty, przed którymi stoją jednostki w społeczeństwie, które nieustannie obserwuje swoich członków. Gdy bohaterowie poruszają się w złożonej rzeczywistości, nawiedzające pojęcie poczucia winy zapewnia wgląd w ich motywacje i paradoks próby ucieczki przed własnym sumieniem.
