Następnego ranka, wkrótce po wschodzie słońca, REB obudził się na gąbkę. Było cicho i wcześnie. Pielęgniarka kąpała go delikatnie, a on śpiewał i nucił ją, żyjąc dniem. Potem jego głowa opuściła się, a jego muzyka zatrzymała się na zawsze.
(The next morning, shortly after sunrise, the Reb was awakened for a sponge bath. It was quiet and early. The nurse bathed him gently, and he was singing and humming to her, alive with the day. Then his head slumped and his music stopped forever.)
Rano po spokojnej nocy REB został delikatnie wzbudzony za kąpiel gąbki. Atmosfera była spokojna, a pielęgniarka opiekowała się nim ostrożnie, angażując się w lekką śpiew i nucenie, co odzwierciedlało jego żywego ducha, gdy powitał nowy dzień.
Jednak ten moment radości był ulotny. Gdy pielęgniarka kontynuowała swoje zadania, głowa Reb nagle opadła, a słodka melodia, którą podzielił, dobiegła końca, oznaczając przejmujący moment, gdy jego życie wymknęło się.