W historii bohater zastanawia się nad swoimi doświadczeniami w centrum leczenia, w którym pacjenci są przede wszystkim nastoletnimi dziewczętami, wraz z kilkoma chłopcami. Porównuje je do tygrysów, potężnych i eleganckich stworzeń, które doznały obrażeń od wyzwań życiowych, symbolizowane przez ciernie w łapach. To żywe obrazy oddaje ich wspólne walki i nadzieję na uzdrowienie.

Wśród nich czuje głęboki związek z ich bólem, ponieważ jej własnym cierniem jest porzucenie przez matkę. Ta osobista trauma służy jako siła napędowa w jej podróży w kierunku powrotu do zdrowia. Każda postać ucieleśnia ideę, że chociaż zostały zranione, zachowują potencjał odzyskania siły i piękna.