Czas, jaki zajęło przygotowanie, nie miała znaczenia, ponieważ nie ma czegoś takiego, jak zmarnowany czas w kuchni-ojciec właśnie tam idziemy, aby odzyskać utracony czas.
(The time it took to prepare didn't matter, because there is no such thing as wasted time in the kitchen--rather that is where we go to recover lost time.)
W swojej książce „między dwoma pożarami” Laura Esquivel przekazuje, że czas przygotowania w kuchni nie jest zmarnowany, ale służy celowi. Sugeruje to, że gotowanie może być sposobem na odzyskanie chwil, które wydają się zagubione w naszym pracowitym życiu. Zamiast postrzegać czas spędzony na gotowaniu jako obowiązek, Esquivel zachęca czytelników do uznania go jako cennej okazji do refleksji i kreatywności.
Ta perspektywa przekształca akt gotowania w praktykę odbudowującą, podkreślając znaczenie żywności poza zwykłym utrzymaniem. Podkreśla, że kuchnia może być sanktuarium, w którym jednostki ponownie się łączą i odzyskują swój czas, dzięki czemu każda chwila spędzona tam jest znacząca i wzbogacająca.