Prawda mnie nie ożywiła. Prawda jest wczesnym pionem, a kiedy w końcu mrugnęłem obudzone, było rażące.

(The truth didn't dawn on me. The truth is an early riser and when I finally blinked awake, it was glaring.)

przez Esther Schor
(0 Recenzje)

W „My Last Jdate” autorka Esther Schor zastanawia się nad momentem realizacji, która wiąże się z zrozumieniem głębszych prawd w życiu. Sugeruje, że te prawdy często czują się jak jasne światło, oświetlając rzeczywistość, której unikał. Oznacza to, że świadomość może nie przyjść łatwo i może być zaskakująca, gdy zostanie ostatecznie rozpoznana. Schor oddaje esencję przebudzenia w swoich doświadczeniach i czasami surowej rzeczywistości, która się z tym wiąże.

Ta introspekcja podkreśla walkę między zaprzeczeniem a akceptacją, w której prawda mocno się przedstawia, podobna do budzenia się z głębokiego snu. Metafora prawdy jako „wczesnego pioru” podkreśla, że ​​jasność często przychodzi w momencie, gdy najmniej się spodziewamy, domagając się naszej uwagi i zmuszając nas do konfrontacji z tym, co mogliśmy przeoczyć. Słowa Schora rezonują z każdym, kto stanął przed wyzwaniem w pełni zaakceptowania ich okoliczności.

Stats

Author
Votes
0
Page views
30
Aktualizacja
styczeń 23, 2025

Rate the Quote

Dodaj komentarz i recenzję

Opinie użytkowników

Na podstawie 0 recenzji
5 Gwiazdka
0
4 Gwiazdka
0
3 Gwiazdka
0
2 Gwiazdka
0
1 Gwiazdka
0
Dodaj komentarz i recenzję
Nigdy nie udostępnimy Twojego adresu e-mail nikomu innemu.
Zobacz więcej »

Popular quotes

Małe miasteczka są jak metronomy; Z najmniejszym filmem zmienia się rytm.
przez Mitch Albom
Spójrz, jeśli powiesz, że nauka ostatecznie udowodni, że nie ma Boga, od tego muszę się różnić. Bez względu na to, jak małe zabierają to z powrotem do kijanka, do atomu, zawsze jest coś, czego nie mogą wyjaśnić, coś, co stworzyło to wszystko na końcu wyszukiwania. I bez względu na to, jak daleko próbują posunąć się w drugą stronę - rozszerzyć życie, bawić się genami, klon to, klonuj, żyj do stu pięćdziesięciu - w pewnym momencie życie się skończyło. A potem, co się stanie? Kiedy życie dobiega końca? Wzruszyłem ramionami. Widzisz? Pochylił się. Uśmiechnął się. Kiedy dojdziesz do końca, właśnie tam zaczyna się Bóg.
przez Mitch Albom
Mówisz, że powinieneś umrzeć zamiast mnie. Ale podczas mojego pobytu na Ziemi ludzie również zmarli zamiast mnie. Dzieje się to codziennie. Kiedy błyskawica uderza minutę po odejściu lub rozbija się samolot, na którym możesz być. Kiedy twój kolega zachoruje, a ty nie. Uważamy, że takie rzeczy są losowe. Ale jest w tym wszystko równowaga. Jeden ulewa, drugi rośnie. Narodziny i śmierć są częścią całości.
przez Mitch Albom
Zakonnica powiedziała: „Mogę wybaczyć ten język”. Nie jestem pewien, czy mogę ci wybaczyć ten nieprzyzwoity gest w stronę matki. „Muszę ją poznać”, powiedział Holland. Gdybyś ją znał, też byś jej pokazał palec.
przez John Sandford
Jest kłamstwo” – mówi mama, wyciągając z torebki kopertę, na której napisała wskazówki – „co jest niewłaściwe, a konieczne jest wywarcie dobrego wrażenia.
przez David Mitchell
Uważa jednak, że pędzel do tuszu jest kluczem do umysłu więźnia.
przez David Mitchell
Nieograniczona władza w rękach ograniczonych ludzi zawsze prowadzi do okrucieństwa.
przez David Mitchell
Czy nie powinieneś mieć spokoju, kiedy umrzesz? „Masz pokój”, powiedziała stara kobieta - kiedy to zrobisz.
przez Mitch Albom
Moje życie to tylko jedna kropla w bezkresnym oceanie. Czym jednak jest ocean, jeśli nie mnóstwem kropel?
przez David Mitchell
Mówisz, że masz depresję, a ja widzę tylko odporność. Możesz czuć się pomieszany i wyrzucony na lewą stronę. Nie oznacza to, że jesteś wadliwy – oznacza to po prostu, że jesteś człowiekiem.
przez David Mitchell