Postacie w „The Five Pięć osób” Mitcha Alboma ilustrują, w jaki sposób wojna może tworzyć intensywne powiązania między jednostkami, ale może również prowadzić do dystansu emocjonalnego. Wspólne doświadczenia konfliktu tworzą więź przypominającą atrakcję magnetyczną, ale ciężar traumy może odejść od siebie. Ta dualność odzwierciedla złożoność relacji międzyludzkich ukształtowanych przez ekstremalne okoliczności.

Pomimo ich wcześniejszej koleżeństwa postacie rozeszły się, nie mogąc poradzić sobie z nawiedzającymi wspomnieniami o swoich doświadczeniach. Ciężar tego, czego byli świadkami, często doprowadza ich do poszukiwania samotności, ponieważ zapomnienie staje się mechanizmem radzenia sobie. Pojęcie to oddaje głęboki wpływ traumy na relacje, podkreślając walkę między pragnieniem połączenia a instynktem wycofania się do izolacji.