Istnieje świetny wybór, który czeka na nas każdego dnia: czy chodzimy do rzeźbienia dziur w innych, ponieważ byliśmy tak boleśnie wyrzeźbieni, czy też pozwolimy Duchowi odtwarzać swoją piosenkę poprzez nasze delikatne doświadczenie, umożliwiając nam również słuchanie cudownej muzyki przechodzącej przez innych.
(there is a great choice that awaits us every day: whether we go around carving holes in others because we have been so painfully carved ourselves, or whether we let spirit play its song through our tender experience, enabling us to listen, as well, to the miraculous music coming through others.)
W „Znalezieniu wewnętrznej odwagi” Mark Nepo zastanawia się nad codziennym wyborem, przed którym stoimy między uleganiem bólu i zranienia lub przyjęciem piękna połączenia i empatii. Sugeruje, że nasze przeszłe doświadczenia związane z rannym mogą doprowadzić nas do zadawania bólu innym, ale mamy moc złamania tego cyklu. Zamiast pozwolić naszym bliznom na dyktowanie naszych działań, możemy wykorzystać nasze słabości jako most do głębszego zrozumienia.
Nepo podkreśla znaczenie słuchania innych i doceniających ich historie jako formy uzdrowienia. Pozwalając „duchowi” wyrazić się poprzez nasze osobiste doświadczenia, otwieramy się na możliwość wspólnego wzrostu i połączenia. Takie podejście sprzyja poczuciu wspólnoty i współczucia, zachęcając nas do rozpoznania cudownych aspektów ludzkiego doświadczenia, zarówno w nas samych, jak i w innych.